Tak na poczatek xD

Heyka Wszystkim !
Jestem tu nowa więc powiem 2 zdania o sobie i pokażę Wam moją pierwszą pracę.
A więc jestem Dogmat. I pisanie to moja druga pasja gdyż pierwszą są konie. A o to moje pierwsze opowiadanie, a raczej prolog, który jeżeli chcecie może uzyskać pierwszy rozdział. A więc  jak ?
Chcecie ?  A o to on :

PROLOG !!!

Leżałam w łóżku. Było już bardzo późno, a ja po męczącym dniu i tak nie umiałam zasnąć. Nagle, oczy same mi się zaczęły sklejać....było ciemno. Bradzo ciemno. W oddali zauważyłam światło - starałam się iśc w jego stronę, lecz ni umiałam się poruszyć. Tak, jakby ktoś specjalnie mi to robił. W końcu światło samo zaczęło pędzić na mnie. Byłam przerażona.....jednak ciekawiło mnie to.

Gdy stało w zasięgu mojej ręki wychyliłam się by dotknąć tego i w tej sasmej chwili obudziłam się, spadłam z łóżka wprost do dziury, która nie wiem jakim sposobem znalazła się w moim pokoju.

Leciałam w dół.Znów ogarnął mnie strach. Choć z drugiej strony chciałam umrzeć – chciałam oderwać się z tego świata...świata pełnego zła, sobistycznych ludzi. Ludzi, których tak bardzo nie lubię ! TRACHHHH! Zanalazłam się w ciemnej komorze. Biodro bolało mnie od upadku, a głowa nie miłosiernie pulsowała. Usłyszałam kroki kierujące się ku mnie.

• Na pomoc ! - krzyknęłam z całych sił
• Nie bój się malutka – usłyszałam niski głos mężczyzny.
• Gared, nie wygłupiaj się! Weź ją stąd i przenieś do komory 217. Tylko niech jej włos z głowy nie spadnie ! Jest nam potrzebna- tym razem był to głos kobiety, również niski.

Co oni chcą ze mną zrobić !? Pomyślałam Na pewno, to nic dobrego dla mnie. Łzy zaczęły mi ciec po twarzy... Nagle, ktoś złapał mnie za ramiona i pociągnął. Krzyczałam z całych sił, lecz nikt nie przyszedł mi z pomocą. Ktoś uderzył mnie czymś ciężkim w skroń. Poczułam ostry ból.

Obraz stał się nie wyraźny, po chwili już nic nie widziałam;...